برخی از دوستان در خواندن این شعر دچار مشکل شدند. از آنجا که زیاد نمی شود کسره و فتحه و غیره در این بلاگفا نوشت(یعنی زیاد جالب نمی شود) نهایتا خودم باید شعر رو برای همه بخونم. ولی تا جایی که بشه کمی اعراب می ذارم.

******

من و این روح ِ قشنگ

من و این کفشای ِ تنگ

من و یک لقمه یِ  نون

من و این رقص ِ جنون

من و این درس و خطر

من و این جامه ی ِ زر

من و دانشجو و یک روز  ِ سیاه

کسر کارآموزی و گفتن ِ آه

من و ماشین و سفر

لاگ بوک و ثبت خطر

من و بهورز و صف ِ زیج حیات

جاده و ماشین و رفتن به ممات

من و آمپول و رگ و واکسیناتور

رفتن ِ روستا با یک دونه موتور

من و کارت پایش و مراقبت

بچه و جیغ و همه ش مواظبت

من و یک خونه ی بهداشت بزرگ

حساب بانکی و برداشت بزرگ

مینی بوس و اتوبوس خراب شدن

دل و قلب بنده هم کباب شدن

گاهی راننده به ما غر می زنه

جاده رو قلب ما نِشتر می زنه

: این چیه؟ جاده ی ِ این؟ خدا به دور!

نمی رن ،صبر می کنن ، مگه به زور

من و برنامه هفته های بعد

گشتن و ندیدن همای سعد

من و چشمانِ تر  و  روح ِ کبود

دنبال دستی که تو دستم نبود

من و وقت کم و کارهای زیاد

حَسَن هم که دائم اینجاها می آد

باید این هفته برم به شهر کُرد

شاید این خبر بیاد : فلانی مُرد

اگه مُردم همه تون رو بخشیدم

بدی ای  از کسی اینجا ندیدم

شما هم حلال کنید،راضی باشید، ببخشیدم

منم اونجا همه تون رو ۲ عدد نمره می دم

(بقیه ش رو حوصله ندارم ... تا بعد)