چه جالب
این پیام یکی از دانشجویان قدیمی من است .. بخونید تا بعد من هم نظرم رو بگم
*******
| شنبه 19 بهمن1387 ساعت: 12:52 | توسط:.... | ||||
| سلام هیچ وقت فکر نمیکردم استادا دانشجوهاشون رو اینقدر زود فراموش کنن .اونارو ببینن و بی تفاوت از کنارشون رد شن .اونم دانشجویی که این استاد دانشجوی دکترا رو به عنوان الگو قبولش داشت .خیلی ناراحت کننده بود (البته برای این دانشجو).به نظر نمیومد اینطوری بشین ولی خوب شده دیگه .شما حالا دیگه بالا بالا میپرین بایدم ماها رو تحویل نگیرین.ولی از حق نگذریم واژه دکتری واقعا" برازنده شماست.از آقای عباسپور هم بابت راهنماییشون تشکر میکنم. | |||||
********
خیلی جالبه !!! وقتی که من این دانشجوی عزیز رو در راه پله های معاونت آموزشی دیدم و اون خیلی بی تفاوت از کنار ما رفت(من و آقای مهندس نعیم آبادی). من هم همین فکر رو در باره اون داشتم. حتی آقای مهندس نعیم آبادی از منپرسیدند که ایشون دانشجوی ما بودند ؟ و من گفتم بله! وقتی هم که اومدیم بالا آقای عباسپور گفت که ایشون اومدند و با شما کار داشتند من هم تعجب کردم گفتم چه جوری با من کار داشتند که ...
بگذریم...
قصدم از نوشتن این مطلب گلایه کردن یا پاسخ به گلایه دوستان نبود. بلکه می خواستم بگم خیلی وقت ها سوء تفاهمات از عدم گفتگو و دیالگ بین آدم ها به وجود می آد. همون طور که همیشه گفتم : معانی در ارتباطات منتقل نمی شوند بلکه این پیام ها هستند که منتقل می شوند. معانی در انسان ها هستند. از یک رفتار مشخص معانی متعددی توسط آدم های مختلف برداشت می شود. و اگر به پالایش پیام ها نپردازیم حتی ممکنه این سیکل معیوب تا سوئ تفاهمات عمیق تر ادامه پیدا کنه.
*******
کلام آخر این که :مطمئن باشید من هنوز اون قدر عوض نشدم که بخوام کسی رو تحویل نگیرم.